Na een eerdere (en turbulente) carrière in de sales ben ik in 2012 ‘aan de zijlijn’ komen te staan. De kredietcrisis was vol losgebarsten en als veertigplusser kwam ik niet meer aan de bak. Door alle stress kwam ik in een enorme persoonlijke crisis terecht. Ik heb mijn levenslust hervonden door me toe te gaan leggen op koken, op festivals, bij mensen thuis, als cateraar op feesten en met het geven van kookworkshops. Fantastisch om te doen, maar voor mij was het niet het vak om oud in te worden. Maar ik had wel de vitaliteit terug om weer om me heen te kijken, om mensen te spreken, om na te gaan denken over mijn echte drijfveren.

Tijdens een gesprek met een oud-collega die begon met coaching viel het kwartje. In coaching komen mijn interesses, drijfveren en vaardigheden samen. Hier kan ik mijn talenten echt kwijt. Ik ben aan de opleiding tot stress- en burn out coaching begonnen en heb daar mezelf echt leren kennen. Toen heb ik ontdekt waarom ik handelde zoals ik deed, hoe mijn wereldbeeld zich had gevormd en waarom ik uiteindelijk keihard tegen de muur ben gelopen. Want het was niet alleen het werk. Ik kon mijn puzzel gaan leggen.

Als coach weet ik -vanuit de theorie en vanuit de praktijk- hoe je zo’n proces doorloopt. Hierdoor weet ik tot de kern te komen, door kritisch te zijn maar zonder (waarde)oordeel en zonder te sturen. Ik weet de verbinding met je te maken en kan je helpen de verbinding met jezelf te vinden. Dit alles in wederzijds vertrouwen en in volledige veiligheid.